Jedinjenje X

U okviru jednog od programa agencije NASA, letelica ''Viking 1'' je 1976. godine sletela na Mars, u okviru potrage za živim svetom na ovoj planeti. ''Viking 1'' je bio, između ostalog, opremljen i gasnim hromatografom - masenim spektrometrom, uređajem koji hromatografskim principima razdvaja uzorkovanu smešu na njene komponente, koje potom pojedinačno analizira pomoću masenog spektrometra. Ovom prilikom nije potvrđeno postojanje nijednog organskog molekula, čak ni onih koji su potencijalno dospeli bombardovanjem površine Marsa meteoritima. Potencijalni odgovor na ovakav rezultat istraživanja dala je robotizovana sonda ''Feniks'', pomoću koje je 2008. godine potvrđeno prisustvo perhlorata na površini Marsa. Perhloratni jon je jako oksidaciono sredstvo, pa se veruje da je, u kombinaciji sa drugim faktorima, njegovo prisustvo razlog nepostojanja organskog sveta na površini Marsa. Postojanje jedinjenja X je potencijalno moguće u ovakvim uslovima na Marsu, ali je njegova detekcija bila malo verovatno pri uslovima eksperimenta ''Vikinga 1''. Rastvaranjem grafita u vrućoj koncentrovanoj HNO₃ nastaje upravo nepoznata supstanca X koja u ¹³C-NMR spektru ima samo 2 signala. Nastalo jedinjenje X se u vodenom rastvoru ponaša kiselo i ima 6 pKa vrednosti (1,40, 2,19, 3,31, 4,78, 5,89, 6,96). Analizom nastalog jedinjenja tehnikom masene spektrometrije je utvrđeno da se molekulski jon nalazi na 342 m/z. Prilikom zagrevanja jedinjenja X uz prisustvo kreča (CaO) kao jedan od proizvoda nastaje i gas, koji uvođenjem u rastvor kalcijum-hidroksida daje talog, koji se daljem uvođenjem gasa rastvara.

Identifikovati jedinjenje X (napisati ime ili strukturnu formulu uz obrazloženje kako ste došli do strukture).